سفارش تبلیغ
صبا ویژن

نیت کرده بودم در این ماه تنها به ذکر مصیبت ابا عبدالله بپردازم اما وقتی این حرف امام که فرمو ده اند :ما ملت گریه سیاسی هستیم به چشمم خورد حجتی شد تا آنچه در دل دارم را بنویسم.

آیا هنوز میپندارم که آمدن احمدی نژاد ، در این زمانه که ما با دنیا جدال داریم یک اتفاق بود. پس بی حساب آیت‌الله علی مشکینی گفت روی کار آمدن احمدی نژاد مانند یک معجزه است . نه!!

من امروز واقعا ایرانی بودن خود را افتخار میکنم. گویا دگر قرار نیست من بازی بخورم. گویا این بار من هم حساب شدم .گویا این بار با من صادق بر خورد میکنند. این بار من بازی نمیخورم اما بازیم .به من میگویند برای توست .نمیخواهی؟ ومن باید پاسخگو باشم در برابر آینده ام .در برابر آیندگانم ودر برابر تاریخ وطنم .وطنی که خیلی ها از آن دم میزنند اما حتی نیم نگاهی به آن ندارند.مانند چهل نماینده در خانه ملت.وبسیاری وطن فروش دیگر در بیرون از وطن*وطن یعنی گذشته حال فردا*تمام سهم یک ملت ز دنیا*

جا دارد

 

 

بدین وسیله بازگشایی مجدد مراکز تحقیقات هسته ای ایران پس از دو سال سهل انگاری مسئولان پیشین و لغو پروتکول ننگین الحاقی  را به همه شما  بزرگواران تبریک  بگیویم

آی رفقا بشارت داریم میریم زیارت

داریم میریم به جبهه به امید شهادت

اگه میخوای ببینی سلطان عالمین رو

باید بازم ببندی سربند یا حسین رو

شهادت شهادت همه ی آرزومه

شهادت شهادت رویای نا تمومه

 به امید توفیقات هرچه  بیشتر برای ایران عزیزمان یا حیدر

 


نوشته شده در  دوشنبه 84/11/17ساعت  3:11 عصر  توسط محمدرضا 
  نظرات دیگران()

وگاه میشود که پدری ،پسری از دست میدهد و چه سخت میگذرد بر پدری که یک به یک لاله ها از کف میدهد.

و امروز روز جوان اباعبدالله است علی اکبر شبه پیغمبر



شهادت حضرت علی اکبر (ع)

   یاران ابی عبدالله به شهادت رسیدند و جز خانواده اش که اولاد علی (ع) اولاد جعفر بن ابیطالب، اولاد عقیل و امام حسن (ع) بودند ، دیگر کسی نمانده بود همگی آنها گرد آمدند و تصمیم به جنگ گرفتند ابتدا فرزند خود امام، حضرت علی اکبر از پدرش اجازه نبرد خواست امام هر کدام از اصحاب که اذن مبارزه نمی خواستند مقداری طفره می رفتند تا عطش و عشق شهادت آنها در تاریخ ثبت شود و همچنین نمی خواست آنها به شهادت برسند ولی وقتی از فرزندش اذن   می خواهد بدون مکث کردن به او اذن می دهد راوی می گوید حضرت امام نگاه ناامیدی به او کرد و اشکش سرازیر شد و روی مبارک را به سوی آسمان بلند  کرد و فرمود: خدایا گواه این مردم باش. خدایا جوانی به مقابل آنها می رود که شبیه ترین مردم به پیغمبر می باشد از نظر خلقت، و اخلاق و گفتار و ماهر وقت مشتاق دیدار پیغمبرت می شدیم به روی او نگاه می کردیم بار خدایا برکات زمین را زا این قوم دریغ بدار و میان آنها جدای افکن و آنها را پاره پاره کن ، روش آنها را ناستوده کن ، سپس به عمر سعد فریاد زد از ما چه می خواهی ؟ خداوند نسلت را قطع کند و عملت را نامبارک کند و کسی را بر تو مسلط کند که در بسترت سرت را ببرد همچنان که پیوند مرا گسستی و خویشاوندی مرا با پیامبر (ص) مراعات نکردی. و بالاخره نوبت علی اکبر می رسد او در ظهر عاشورا و جلوی پدر به سوی میدان ستیز می رود و از خود شجاعتها نشان می دهد ، علی اکبر بر لشگر حمله ور می شود رجزی چنین می خواند:

 انا علی ابن الحسین بن علینحن و بیت الله اولی بالنبی - من شبث و شمر ذاک الدنی - و مشر ذالک الدنی – اضربکم بالسیف حتی ینثنی ضرب غلام هاشمی علوی – ولا ازال الیوم احمی عن ابی تالله لا یحکم فینا ابن الدعی

   منم علی بن الحسین بن علی – ما به خدا هستیم اولی به نبی – از شبث و شمر همان پست دنی – تا خم شود تیغ ز غم چون زدنی (من آنقدر بر شما شمشیر می زنم تا شمشیر در پیچ و تاب افتد) همچون جوانی هاشمی علوی (آنهم شمشیر زدنی مانند جوان هاشمی علوی) – خود نسپاریم بر آن ابن دعی (پسر زیاد لاف زن گزافگو)

  علی اکبر، چندین بار حمله کرد و جمع بسیاری را کشت بطوریکه مردم از بسیاری کشتگان خودشان به خروش آمدند در روایتی با تشنگی ای که داشت صد و بیست نفر از آنان را کشت سپس نزد پدر برگشت در حالیکه زخم بسیاری برداشته بود عرض کرد ای پدر العطش قد قَتَلنی و ثقل الحدید اجهدنی، نهل الی شربه من الماء سبیلُ اتقوی بها  . حضرت علی اکبر بسیاری از سپاه دشمن را کشت ،  ضربتها خورد، در حالیکه دهانش خشک است از میدان بر می گردد از پدر تمنایی می کند پدر جان تشنگی مرا دارد می کشد و سنگینی این سلاح توانم را گرفته آیا جرعه آبی است بنوشم تا نیرو بگیرم و به دشمنان بتازم راوی     می گوید  فبکی الحسین و قال و اغوثاه یا بنی ، قاتل قلیلاً فما اسرع ما تلقی جدک مخمدا فیسقیک بکاسه الا و فی شربته لا تظما بعدها ابداً امام گریست و اینچنین به فرزندش پاسخ داد: ای پسر جان اندکی جنگ کن امیدوارم به همین زودی جدت پیامبر را دیدار کنی و از دستش سیراب شوی که دیگر هرگز تشنه نشوی . همینطور روایت شده یا بنی هات لسانک فاخذ  بلسانه فمصد و دفع الیه خاتمه و قال امسکو فی فیک و ارجع الی قتال عندک ، فانی ارجوالک لا تمسی حتی یسقیک جدک بکاسه الا و فی شربه لا تظما بعدها ابدا ای فرزندم زبانت را بیرون آور سپس زبان علی اکبر را در دهان مبارک خود گذاشت و آن را مکید و انگشتر خویش را به او داد و فرمود آن را در دهان خود بگذار و برای جنگ با دشمن برگرد عده ای گفتند امام ، زبان علی اکبر را در کام گرفت تا به او بنماید که کام او از کام فرزندش خشک تر است و با این حالت، همدردی با فرزندش بکند.

    عده ای گفته اند که در این دم آخر منظور امام این بود که او را به حقایقی آگاه کند که درجات معنوی او را ارتقاء دهد و تمام علوم را به او آموخت چنانچه پیامبر در آخرین لحظات عمر شریفشان علی را در بستر خود خواست و زبان در کام او نهاد و به او حقایقی آموخت که هزار هزار باب علم بود . حضرت علی اکبر دوباره به میدان برگشت و جنگید تا کشتگان را به 200 نفر رساند مردم کوفه از کشتن او خودداری می کردند مره بن منقذ عبدی لیثی حضرت علی اکبر را دید و گفت گناه عرب بر گردن من باشد اگر علی اکبر با این همه کشتار از من بگذرد، داغش را به دل مادرش می گذارم . حضرت علی اکبر با شمشیر می تاخت و حمله می کرد تا آنکه مره بن منقذ راه را بر او بست و نیزه ای به او زد و حضرت را از پای در آورد راوی می گوید احتواه الناس فقطعوه باسیافهم سپاه اطراف او را گرفت و با شمشیرهایشان آنقدر به آن جوان زدند تا قطعه قطعه گشت چون جان به گلویش رسید فریاد زد ای پدر جان خداحافظ این جدم رسول الله است که تو را سلام می رساند و می فرماید شتاب کن و نزد ما بیا که جامی هم برای شما در دست دارد سپس فریادی زد و به شهادت رسید امام بر بالین فرزندش رسید و صورت خود را بر صورت فرزندش گذاشت حمید بن مسلم می گوید روز عاشورا از امام حسین شنیدم که می فرمود ای پسر جان خدا بکشد آن گروهی که تو را کشتند و در برابر خدا ایستادند و در شکستن حرمت پیامبر، بی باکی کردند در اینجا بود که اشک در دیدگان امام حلقه زد و فرمود ای علی اکبر بعد از تو اف بر این دنیا در کتاب روضه الصفا نقل شده است امام بر بالین حضرت با صدای بلند گریست به طوریکه تا آن زمان صدای گریه او را به این بلندی کسی نشنیده بود شیخ مفید می گوید زینب (س) در این هنگام از سرا پرده خیمه شتابان بیرون آمد و فریاد زد یا اخیاه و ابن اخیاه ای برادر وای پسر برادر!! و آمد تا خود را روی پیکر علی اکبر انداخت حسین سر خواهر را بلند کرد و او را به خیمه برگرداند و به جوانان بنی هاشم فرمود برادر خود را بردارید به خیمه ببرید.

 *** نام مادر علی اکبر حضرت لیلا بود و حضرت علی اکبر (ع) در موقع شهادت 18 سال داشته است.

 *** مقام علی اکبر و حضرت عباس در حدی است که روایت شده ایشان با زره و سواره منتظر ظهور حضرت مهدی (عج) هستند تا قدرتی که در شأن آنهاست در معرض دید جانیان قرار دهند چون در کربلا آنچنان که باید نشد قدرت خود را به سپاهیان نشان دهند.

 


نوشته شده در  جمعه 84/11/14ساعت  5:5 عصر  توسط محمدرضا 
  نظرات دیگران()

 

گویند فرق است میان عرب و عجم . و ریشه دارد  در سال ها گذشته . قریب سی سال پیش خلق عجم یا ما ایرانی ها میهمانی دعوت کردیم  به دیار خود و گفتیم تویی امام و رهبر و راهنمای ما ازین پس و درست از در راه تو جوان ها داده ایم  و سختی ها کشیده ایم لیک مقصود تو بودی و اکنون که هستی .... روزی که قرار شد بیاید دیگر ما سر از پا نمیشناختیم. برایش خیابان ها را شستیم و مسیرش را گل باران کردیم و خانواده اش را احترام . و همین حکایت بود 1400 سال پیش در خلق عرب که دعوت کردند مهمانی را از به تنگنا آمدن خویش. اما پس از ورود او ........دیگر فرق آنست که ما وقتی میبینیم دختر بچه ای گریه میکند برایش عروسک میبریم اما این جماعت......


و امروز روز سه ساله اباعبدالله است عمه کوچک امام زمان

رسم به ولالله تو ماها ناز یتیم و میخرن

یتیم که گریه میکنه براش عرو سک میبرن

اما بگم ز شامیها با ها خیلی فرق دارن

یتیم که گریه میکنه سر باباش رو میرن


نوشته شده در  پنج شنبه 84/11/13ساعت  7:17 عصر  توسط محمدرضا 
  نظرات دیگران()

   1   2      >

لیست کل یادداشت های این وبلاگ
به خود بیایید ? به داد ما برسید
[عناوین آرشیوشده]