الا خورشید عالم تاب اربـــــــــــــاب
قرار هـردل بـیـتـاب اربــــــاب
نه تنها من که دیـدم آفرینـــــــــــــش
تورا میخواندت ارباب اربـــاب
به هر ابری که افتد چشم مســــــــــتم
از او بارد شراب ناب اربــــاب
توآن بودیکه هر شب بر درتـــــــــــو
گدایی میکند مهتاب اربــــــاب
من آن در را که غیرازاودری نیسـت
کنم با قـلـب دقـلـبـاب اربـــــاب
به یاد چشم تو بیمارم امشــــــــــــــب
طبیب آور سرم بشـتاب اربــاب
اگر چه ریزه خوارم باز گــــــــــویـم
بیا امشب مرا دریاب اربــــــاب
به بیداری اگر قابل نباشــــــــــــــــــم
مرا امشب بیا در خواب اربـاب
چوشمعی در هوای کربلایـــــــــــــت
دلم شد قطره قطره آب اربـــاب
ز چشمانم از این چشم انتـظــــــــاری
چه کرد هم اشک هم خون آب ارباب
