سلام
تا حالا تو يه هواپيماي باربري 747 رفتي بوسني؟
تا حالا تو جنگ عراق اسلحه گذاشتن دم گوشت و خالي كنن ؟
تا حالا تو سربرنيتسا تركش توي كمرت خورده؟
تا حالا با هواپيماي سي 130 به همراه جنازه ها رفتي بم و بارها تكرار كرده باشي؟
تا حالا تو افغانستان تو دره پنجشير گير كردي زير گلوله و موشك استينگر ؟
تا حالا پاكستان بودي در حالي كه اميدي به برگشتن نداشته باشي؟
تا حالا كتك خوردي كه جمجمه ات بشكنه وبري بيمارستان يه ماه بستري شي؟
من همه اين بلاها را ديده ام وبسياري چون من
بچه هايي كه تو اون هواپيما بودن بهترين هاي باقي مونده از جنگ بودن
چندتاشون خيلي كه زنده مي موندند، دو تا سه سال ديگه بود
شيميايي يك كم بهشون فرصت بيشتري مي داد
خبرنگار اگه به عشق شغلش نباشد، پيشنهاد فراوان داره براي پشت ميزهاي امن و پول آور!
براي نود درصد ما رفتن به ادارات دولتي يا وزارتخانه ها مثل آب خوردنه
فكر مي كني فقط اسلحه به دستا شهيد مي شن ؟ خدا مهدي باكري را بيامرزه. سه تا جمله معروفش را يه بار ديگه بخون
قلم العلما افضل من دماء الشهدا